Bütünsel Bilim Açısından “Bilinç” İçin Bir Deneme - Bölüm 3
Zeki varlıklar açısından Us, genelinde sadece hayatın
akışında bilinçli varlık tarafından kullanılacak yaşam desteği gibi gözükse de,
onun varlıktan önce bilinç üzerinde yürürlüğe girme koşulu olmalıdır, çünkü ilk
önce bir-yerde olmanın (örneğin dünya üzerinde) zorunluğu, daha sonra böyle bir
yerin üzerindeki “kendi” nin var olduğu bilincinin edimselliği gerekir. Edimsel
bilinç, şimdide kullandığımız ve nörobilimsel alanda da var olduğunu kabul ettiğimiz
saltık bilinçlilik (kendini bilme) durumudur. Böyle bir zemin tüm varlık
biçimlerinin zorunlu tek zemini olmalıdır ki üzerinde türeyecek olan bir tarih
de artık başlayıp devam edebilir.
Konumuz doğrudan büyük anlatı ile ilgili
olmasa da bilinç açısından herşeyin kendisinden (bilinçten) kaynaklandığını
vurgulamak önemli. Bir-yerde bulunan edimsel bilinç, saf kendi farkındalığının
varlığı olmaktan daha fazlası olduğundan, onun moral değerleri, dil yeteneği,
sanat ve duygu alanlarına iye açınımları, kendi çoklu bütünsel dünya tininin
belirişidir.
Yaşamın anlamlandırılması onun yalnızca yorumlanması değildir, bilinç bunu
yorumlamadan, otonom bir şekilde bir miktar da olsa kendiliğinden yapmaktadır.
Şimdi bu kendiliğinden olan a-priori bilme, kant'ın ünlü transandental tanımına
giren ortak payda olsa da, ilkel yaşam dönemi için ve yaşamın ileriye taşınması
için gerekliydi. Buradan başlayıp da devam edebilmiş olan insanlı dünyanın var
oluşu, uzun bir bilinçli vahşilik sürecinden sonra dil ile taçlanarak ve değerlerle
bezenerek bugüne geldiğinde üzerine (bilincin zeminde sabit kalması şartı ile)
etik, estetik, törellik, bilim, sanat ve din gibi yükselen kategorileri
almıştır.
Bilinçli olmanın yaydığı ışıkta var olan, us ve özneye ait
“ben” gibi yine bu alana giren bütün soyut öznel ve mutlak tarifler, töz,
düşünce, görünen öz, yansıma, derin düşünme, idea, ide; hepsi de birbirine katı
sınırları olan soyut varlık koşulları değildirler, onlar sürekli birbirlerine
geçişli, buna rağmen gerektiğinde karşıt ama çoğu zaman koşut işleyen holistik
yapılardır ve bütününde bir sistemdir ki böylece insan tinini ve bu tinin
karakterini oluştururlar. Doğada var olan bu sonlu tin bilinçtir ki onun
zamanda yok olması, onun sonluluğu olacak (kötü sonsuz) ama bir sonraki ve “son”
geçişte (aufheben), saltık tinde kapsanarak sonsuz olacaktır.
Erdoğan Merdemert (2 Mayıs 2017)
Devam edecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder