Tarihsel Bir Figürden Yeni Bir Bilim: Bütünsel Bilim Adamı Olarak Goethe (*)
By Isis Brook (**)
Johann Wolfgang von Goethe'nin (1749-1832) bilimsel yaklaşımı, zamanının bilimine egemen olan dünyayı görmenin hem geçerli dirimselciliğine hem de mekanik yollarına karşı çıktı. Yaklaşımı, bilimi reddetmeyen, ancak yolunu doğanın üretken gücünün daha hassas bir takdirine yönlendirmeyi amaçlayan bilinçli bir bütünsellikti.
Bunu "hassas ampirizm" olarak adlandırdı.
[Ve bunu] Botanik ve osteoloji alanındaki çalışmaları, morfolojinin ve duyu algısının (Anschauung) bir fenomenin varlığını "süreç içinde" olarak nasıl ayarlayabildiğini ve bu tür insan etkileşimi yoluyla doğanın kendisinden bir şeyler anlayabildiğini göstermek için [dir diye] tanımlanıyor.
Goethe'nin yaklaşımı, örneğin agro-ekoloji yoluyla çevre ile ilişki kurmaya yönelik daha hassas yaklaşımlar geliştirmenin yeni yollarını bilgilendirebilir. Bu bölüm Goethe ve Rudolf Steiner (biyo-dinamik tarımın başlatıcısı) ile fenomenoloji arasındaki bağlantıyı açıklamaktadır.
Goethe'nin bilimsel yaklaşımı, dikkatli bir şekilde disipline edildikten sonra, hayal gücü ve sezgi gibi insan yetilerini kullanır. Doğayla kaçınılmaz olarak iç içe olduğumuzu kabul ediyor, bu yüzden bunu görmezden gelmeye çalışmak yerine insani özelliklerimizi devreye sokmamız gerekiyor.
Goethe'nin yaklaşımını onun yöntemini izleyerek yenileyebiliriz ya da kendini adama ve doğaya karşı duyarlı olma yoluyla tesadüfen bulabiliriz. İkincisini göstermek için, bölüm sito-genetikçi Barbara McClintock'un (genlerin transpozisyonunu keşfeden kişi) çalışmasını tanıtıyor ve burada önerildiği gibi Goethe'ci bir şekilde çalışıyor.
____________
(*)https://www.academia.edu/60786050/A_New_Science_from_a_Historical_Figure_Goethe_as_Holistic_Scientist adresindeki makalenin özetinin Google çevirisinin Mustafa Özcan tarafından uygunlaştırılmış halidir.
(**)https://crossfieldsinstitute.academia.edu/IsisBrook
